Na czym polega operacja oka LASIK?
Istnieje kilka odmian laserowej chirurgii refrakcyjnej. Najbardziej znanym i najczęściej wykonywanym zabiegiem jest LASIK. W wielu artykułach, termin „LASIK” odnosi się do wszystkich rodzajów laserowej chirurgii oka.
W prawidłowej sytuacji obrazy, które widzimy skupiają się w plamce żółtej tj. centralnej warstwie siatkówki w tylnej części oka. W przypadku krótkowzroczności (krótkowzroczności), dalekowzroczności (nadwzroczności) lub astygmatyzmu obrazy nie skupiają się w centrum siatkówki, co powoduje niewyraźne widzenie.
- Krótkowzroczność(krótkowzroczność) to stan, w którym widzisz wyraźnie pobliskie obiekty, ale odległe obiekty są niewyraźne. Kiedy gałka oczna jest nieco dłuższa niż zwykle lub gdy rogówka zakrzywia się zbyt ostro, promienie świetlne skupiają się przed siatkówką i zamazują widzenie na odległość. Możesz wyraźniej widzieć obiekty znajdujące się blisko, ale te, które są daleko już nie.
- Dalekowzroczność (nadwzroczność) to stan, w którym widzisz wyraźnie odległe obiekty, ale bliskie obiekty są niewyraźne. Jeśli gałka oczna jest krótsza niż przeciętna lub rogówka jest zbyt płaska, światło skupia się za siatkówką, a nie na niej. Skutkuje to zamazanym widzeniem z bliska, a czasami również nawet w dal.
- Astygmatyzm powoduje ogólnie niewyraźne widzenie. Kiedy rogówka zakrzywia się lub spłaszcza nierównomiernie, powstaje astygmatyzm, który zakłóca ostrość widzenia do bliży i do dali. Tradycyjnie niewyraźne widzenie koryguje się poprzez załamanie promieni świetlnych za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych. Zmiana kształtu rogówki zapewni niezbędną korekcję wzroku.
Przed zabiegiem LASIK chirurg okulista oceni szczegółowe pomiary oka (m.in. badanie biometrii oka oraz topografii rogówki). Następnie lekarz użyje specjalnego lasera tnącego (laser eximerowy), aby precyzyjnie zmienić krzywiznę rogówki. Z każdym impulsem wiązki lasera usuwana jest niewielka ilość tkanki rogówki, dzięki czemu chirurg okulista może spłaszczyć krzywiznę rogówki lub uczynić ją bardziej stromą.
Najczęściej chirurg tworzy płatek w rogówce (FEMTO LASIK oraz LASIK), a następnie podnosi go przed zmianą kształtu rogówki. Istnieją również odmiany chirurgii, w których uniesiona jest bardzo cienka warstwa tkanki rogówki – tzw. płatek (epi-LASIK) lub w ogóle nie jest wytwarzany płatek rogówki (PRK). Każda technika ma zalety i wady.
Poszczególni chirurdzy okuliści mogą specjalizować się w określonych rodzajach laserowych zabiegów oka. Różnice między zabiegami są na ogół niewielkie a efekty końcowe porównywalne.
W zależności od indywidualnych okoliczności i preferencji możesz rozważyć następujące opcje chirurgii refrakcyjnej:
- FEMTO LASIK (ALL LASER LASIK) – femtosekundowy LASIK – laser femtosekundowy wykonuje nacięcie rogówki poprzez dostarczanie impulsów laserowych na określoną głębokość w rogówce. Impulsy te powodują mikrofotozakłócenie w obrębie tkanki rogówki, czyli rozszerzającą się bańkę gazu (CO2) i wody, która rozcina tkankę i tworzy płaszczyznę separacji. W porównaniu do konwencjonalnych mikrokeratomów mechanicznych, lasery femtosekundowe tworzą płatki LASIK o bardziej przewidywalnej i jednolitej grubości oraz z mniejszą liczbą powikłań. Jednakże zgłaszano działania niepożądane charakterystyczne dla lasera femtosekundowego, takie jak zespół przejściowej wrażliwości na światło. Wykazano, że LASIK wspomagany laserem femtosekundowym zapewnia lepszą przewidywalność wyników refrakcji i niższy współczynnik wzmocnienia niż LASIK wykonywany przy użyciu mikrokeratomu, epi-LASIK, PRK i LASEK.
- Keratektomia fotorefrakcyjna (PRK). W przypadku PRK zamiast tworzyć płatek, zdrapuje się bądź usuwa używając stężonego alkoholu górną powierzchnię rogówki (nabłonek rogwóki). Ubytek pooperacyjny rogówki goi się przez trzy lub cztery dni, co powoduje umiarkowany ból i niewyraźne widzenie w tym okresie. Uważano do niedawna, że PRK jest bezpieczniejszą metodą leczenia dla osób, które są bardziej narażone na uderzenie w oko – na przykład osób uprawiających sporty kontaktowe, organów ścigania lub wojska. Ale nawet w przypadku standardowego LASIK ryzyko pęknięcia gałki ocznej jest nadal bardzo niskie, więc prawdopodobnie nie ma znaczącej przewagi w przypadku PRK. LASIK, ze względu na konieczność wytworzenia płatka zewnętrzenej warstwy rogówki jest również teoretycznie gorszą metodą chirurgiczną, niż PRK w przypadku korekcji wysokiej krótkowzroczności.
- Keratektomia podnabłonkowa wspomagana laserem (LASEK) – LASEK przypomina zabieg LASIK, z tą różnicą, że płatek tworzony jest poprzez zastosowanie specjalnego urządzenia tnącego (mikrokeratomu) i poddanie rogówki działaniu etanolu. Zabieg pozwala chirurgowi usunąć nieco płytszą część nabłonka rogówki, co czyni go dobrym rozwiązaniem dla osób, które mają cienką rogówkę. Dla osób o większym ryzyku urazów oczu, LASEK nie ma znaczącej przewagi nad LASIK.
- epi-LASIK – podczas zabiegu epi-LASIK chirurg oddziela nabłonek od poniższej warstwy rogówki za pomocą zmechanizowanego, tępego ostrza (epikeratomu) a następnie zmienia kształt rogówki za pomocą lasera. Ta procedura jest podobna do LASEK.
- Wszczepialne soczewki wewnątrzgałkowej – soczewki korekcyjne można wszczepić chirurgicznie do oka w celu poprawy widzenia. Jest to rutynowo wykonywane w ramach operacji zaćmy (podczas której usuwa się starą, mętną naturalną soczewkę pacjenta). Zabieg wszczepienia soczewki wenątrzgałkowej może być również alternatywą dla LASIK w przypadku osób starszych, które w przyszłości mogą potrzebować operacji zaćmy. Młodszym osobom z dużym stopniem krótkowzroczności, których nie można w zadowalający sposób leczyć soczewkami korekcyjnymi okularowymi, kontaktowymi albo które to osoby nie kwalifikują się z różnych względów do rogówkowej chirurgii retrakcyjnej, można również zaproponować soczewki wszczepialne.
- Biooptyka – biooptyka łączy jedną lub więcej technik, takich jak wszczepialne soczewki i LASIK, w leczeniu krótkowzroczności lub dalekowzroczności. Nie jest to opcja dla większości osób chcących wykonać refrakcyjną operację oka.